ญาญ่า in My Memory
วันนี้จะมาเล่าชีวประวัติของแมวตัวนึง ญาญ่า ตอนมาอยู่อพาร์ทเม้นท์นี้แรกๆ (ซึ่งต่อไปจะเรียกว่า หอ นะ เพราะว่าติดคำนี้มาตั้งแต่สมัยอยู่หอใน) อยู่กับเพื่อนๆ เลยไม่เหงา มีเพื่อนคุย มีเพื่อนเครียด ต่อมานางก็ย้ายไปอยู่บ้าน (จริงๆ บ้านนางก็อยู่กทม. นะ เพียงแต่ไกลที่ทำงานไปหน่อย) ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนกัน ไม่รู้ว่าแกมาอยู่เพราะขี้เกียจเดินทางไปทำงาน หรือเพราะกลัวชั้นเหงา ห้องกว้างยิ่งกว่าเดิม แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เพราะห้องกว้างแค่ไหน เราก็เอาของมายัดจนเต็มได้อยู่ดี เล่นกับแมว ต่อมา มีแมวตัวนึง สีดำ ตัวผู้ มาเดินป้วนเปี้ยนอยุ่ที่หอ หอนี้ไม่อนุญาตให้เลี้ยงสัตว์ เราเลยไม่ค่อยอยากแสดงออกมานัก แต่เมื่อมันเดินเข้ามา ก็อดไม่ได้ที่จะไปลูบไปเกาให้มัน ... แค่นั้นแหละ "ติดหนึบ" กลับมาถึงหอปุ๊บ มันก็วิ่งตรงดิ่งเข้ามาเล่นด้วยทุกครั้ง ต่อมาไม่นาน ยามก็ย้ายไปทำงานที่อื่น แล้วก็หนีบเอาแมวตัวนี้ไปด้วย จากนั้นไม่นาน ก็สังเกตว่ามีแมวอยู่ 3-4 ตัวตรงท้ายๆ ลานจอดรถใต้ตึก ก็เข้าไปเล่นกับพวกมัน แต่มันดูไม่เป็นมิตรกับคนเท่าไหร มีอยู่ตัวเดียว ที่ไม่กลัวคน แถมยั